Het mariene leven wordt onderverdeeld in 3 groepen: plankton, dat in de waterkolom zweeft, bodem benthos en actief bewegend nekton. De belangrijkste component van de nektonbiomassa is vis. 2/3 van de mariene biomassa bevindt zich op een diepte tot 0,5 kilometer, waarna de biodiversiteit sterk afneemt. Tegelijkertijd neemt het aantal soorten af naarmate het zoutgehalte afneemt, hoewel de fauna in zoutwaterbekkens wordt gekenmerkt door een grote diversiteit.
Leven in water veroorzaakt moeilijkheden met osmoregulatie. Kraakbeenvissen zijn isosmotisch, maar er is veel minder zout in hen geconcentreerd dan in de omgeving. Egalisatie van de osmotische druk is het gevolg van een verhoogd ureum- en trimethylaminoxidegehalte in het bloed. De lage zoutconcentratie in kraakbeenvissen wordt in stand gehouden door uitscheiding van zouten door de nieren en via de rectale klier.
